Dankbaarheid—Thanksgiving

Thanksgiving (24 november) komt dichterbij. Het zal interessant zijn om deze Amerikaanse feestdag met Amerikanen te vieren. Dankbaarheid is overvloedig over mij heen gegoten door zo vele mensen dat ik soms wat verlegen er van word. Maar waarom is dat eigenlijk? Nederlanders zijn niet bepaald een volk die veel complimenten geven nog kunnen ontvangen. Misschien ben ik besmet geworden! Dankbaarheid is een compliment voor wat een mens doet, zegt of is. Iemand merkt het op en geeft daar blijk van. Elke cultuur en mens doet dat anders. De moeder van een 3-tal broers is zo dankbaar dat ik wekelijks een cadeau van haar ontvang: snoep, chips, koekjes, een tas, fruit. Elke ontmoeting begint zij met “Dank je wel dat je mijn jongens helpt!” Ik leer om deze tekens van dankbaarheid met een open hart te ontvangen.

Loi Krathong is een traditioneel Thai feest op volle maan in de12e maan-maand.  Dat was afgelopen donderdag de 10e. Loi Krathong is een jaarlijkse dankzeggin aan de godin Mae Kong Ka omdat zij zo'n overvloedige regenval heeft gegeven en daarmee voedsel, drinkwater en transportwegen voor de bevolking. Dit jaar wel wat te veel! Het is een groot feest. Een aantal docenten en ik zijn daar deel van geweest bij de Mae Fah Luang brug over de Mae Kok rivier. Er was een kermis, een overvloed aan etenswaren, kraampjes met souvenirs en kleding en veel vuurwerk. Het kwam niet in de buurt van de Nederlandse Oudejaarsavond maar voor de buitenlanders die in hun eigen land geen vuurwerk mogen afsteken was het bijzonder. Zoals velen aanwezigen hebben wij papieren ballonnen met een brandend lont daaronder opgelaten. Helaas hebben niet alle lampioenen de vrije lucht bereikt. Zij brandden op in de bomen langst de rivier. De brandweer stond paraat maar zo ver als ik kon merken hoefden zij niet uit te rukken. Mijn collega heeft een filmpje gemaakt van het lanceren van een lampioen: http://www.youtube.com/watch?v=POB7sVArtqM&feature=related. 

Dinsdag was ik aan de buurt om een praatje te houden tijdens de ‘chapel’ dienst. Wij spreken dit seizoen over de mensen die in Hebreen 11 worden genoemd. Ik koos Sarah. Zij was de vrouw van Abraham, die pas toen zij 90 (!) was een kind baarde. Zij leefde tot ongeveer 135 dus had nog tijd om ervan te genieten. Wij maken allerlei keuzes in ons leven, de ene is beter dan de andere. Soms hebben zij zoals bij Sarah, consequenties voor de generaties die volgen. Sarah ondanks haar misstap, is een voorbeeld van geduld. Zij hoorde Gods persoonlijke belofte voor haar leven, hield het vast, maakte voorbereiding voor het ontvangst ondanks dat het voor haar menselijk gezien niet mogelijk was, en uiteindelijk ontving zij de belofte. 

Het is mij niet helemaal duidelijk wat Gods beloftes zijn voor mij voor nu en in de toekomst maar ik ben enorm dankbaar voor deze tijd van overdenkingen en nieuwe ervaringen. En wat de consequenties zijn van mijn keuze om hierheen te komen….dat zullen wij nog zien; tot die tijd moeten wij geduldig  wachten.

Thanksgiving (November 24^th) is almost upon us. It will be interesting celebrating this American holiday with Americans again. Thankfulness has been showered on me by so many people since my arrival that at times I feel embarrassed. But why should I? The Dutch in general are not good at giving or receiving compliments. Perhaps I have been influenced! Thankfulness is a compliment for what one does, says or just is. Someone sees that and lets that person know in some way. Each culture, each person does that differently. The mother of 3 brothers who have extensive ESL support is so appreciative that each week I get some kind of gift, be it candy, snacks, a purse, or fruit. Every meeting with her begins with “Thank you for helping my boys.” A thankful heart brings joy to many. I am learning to appreciate and accept these tokens of thanks with an open heart.

Loi Krathong is a traditional Thai festival at full moon of the 12^th month of the lunar calendar. This is usually in November. That was this past Thursday the 10^th. The Buddhists use it to honor the goddess of water. The others just have a big party. Several teachers and I joined the thousands of Thai along the banks of the Mae Kok River at the Mae Fah Luang Bridge. There was a carnival, an abundance of food, souvenir and clothing stands and lots of fireworks. As many other people we lit small hot air lanterns and sent them up in the air. Unfortunately not all made it that far and burned up in the trees surrounding the shore. The fire department had many vehicles available but weren’t necessary as far as I could see. My colleague made the following video of a lantern launch: http://www.youtube.com/watch?v=POB7sVArtqM&feature=related. 

Last Tuesday it was my turn for a short message during the chapel time. We are concentrating on the people mentioned in Hebrews 11. I spoke about Sarah, Abraham’s barren wife who gave birth at 90(!) but lived to be around 135. We all make choices in our lives, some better than others. Some even hold consequences for more than ourselves, some for generations to come. Sarah, despite her bad choice at one time, is an example of patience. She heard God’s personal promise for her life, for the most part held on to it, prepared for the fulfillment of this promise even though it was humanly impossible and eventually received what was promised. 

I’m not totally clear on God’s promises for me for now or the future, but I’m very thankful for this time of introspection and new experiences. And the consequences of my choice to be here??? We’ll just have to wait patiently to see what they are.