Voorbereidingsweek / Preparatory week: Chiang Rai International Christian School

The ESL classroom:

De hele week was in het teken van teambuilding en voorbereidingen voor de lessen die volgende week beginnen. Er zijn 78 leerlingen in de leeftijd van 5 tot ongeveer 18: basis school, middel school en high school. De groepen variëren van 3 tot 12 leerlingen. De docententeam en leiding bestaan uit rond de 25 mensen. Het is bijzonder om te merken dat leden van het bestuur en de leiding ook voor de klas staan. De leeftijden en ervaringen van docenten zijn zeer groot. Enkele zijn net klaar met hun opleiding, enkelen zijn gepensioneerd met vele jaren ervaring en anderen kiezen om aan hun schoolcarrière op CRICS verder te bouwen. Men is erg blij met een “echte” ervaren ESL docent en dat laten zij mij ook herhaaldelijk horen.

Twee dagen zijn wij naar een conferentieoord in de bergen noord van Chiang Rai gegaan om op een ontspannen manier elkaar beter te leren kennen. De omgeving heeft zeker bijgedragen aan een bijzondere tijd. Ik ben onder de indruk van deze mensen. De school staat o.a. voor kwaliteit in onderwijs, familie-sfeer, kritisch denken en heelheid van karakter. Met de docenten op leerlingen verhouding en de kwaliteiten van allen zal het zeker lukken om deze “core values” te behalen.

Er is veel zorg voor de mens. Dat doet mij goed. Ik heb veel gesprekken gehad en voelde mij veilig om mijn situatie en worstelingen ook kenbaar te maken. Daardoor is er ruimte voor bemoedigingen en genezing.

Vrijdagmiddag ontmoetten wij de 16 nieuwe leerlingen en hun ouders. Met velen zal ik ook te maken hebben. Er zijn leerlingen uit Korea, Taiwan, de Akha bergstam en enkelen uit Chiang Rai zelf. Een zeer gemêleerde gemeenschap. Dat is ook een van de interessante aspecten en krachten van een internationale school.

In totaal zal ik 24 leerlingen begeleiden. Vrijdag is pas het rooster helder geworden omdat ik met alle klassen te maken hebt. Voorlopig weet ik wie ik wanneer voor de eerste week zal spreken. Dat is prettig!

Wat ik precies ga doen, zal afhangen van de eerste interviews. Er is een methode maar ik zal ook de leerlingen met hun reguliere schoolwerk ook helpen, lijkt mij. Nou ja, daar horen jullie in de komende weken meer over.

Zondag, maandag en donderdag heb ik bij steeds ander huis van Baan Phak Phing gegeten. Zij hebben rekening met mijn “not so spicy” wens gehouden. Ondanks dat wij niet veel informatie kunnen delen met elkaar, hebben wij het goed met elkaar. Vrijdagavond ben ik met de jongste groep mee geweest naar de Hot Springs. Heerlijk gezwommen en gespetterd: een goede afsluiting van een week met vele nieuwe indrukken en intensieve gesprekken.

This week was spent getting to know one another. There are 78 students K-12 and about 25 teachers. Some of the board members and administrators are also teachers. The group size varies from 3 till 12. There are beginning teachers who have just finished school; there are retired teachers with years of experience and others have chosen to continue their teaching career at CRICS on a more permanent basis. Everyone is extremely please to finally get a “real” ESL teacher and they don’t stop telling me about it. The American tradition of lavishing compliments feels good!
Two days we went to a resort in the mountains of Chiang Rai for teambuilding. We had a great time. I am impressed with the school and the teachers. Some of the core values of the school are excellence in education, critical thinking, community and wholeness of character. Considering the student-teacher ratio and the quality of the workers, there is no doubt in my mind that these values will be met.
There is great care for people. The atmosphere is so friendly and loving that I felt comfortable and safe enough to reveal the struggles I am dealing with in my life now. This openness makes it possible for personal encouragements and healing.
Friday afternoon we met the new students and their parents. I will be working with most of them. There are students from Korea, Taiwan, the Akha Hill Tribe and a few from Chiang Rai. It’s quite a mixture of cultures. That is one of the interesting and powerful aspects of an international school.
I will be working with 24 students in total; all varying in language levels, from beginners to independent language users. Just this afternoon I finished the schedule. For the time being I know who I will speak to next week. That is comforting.
Sunday, Monday and Thursday I ate at a different house in the home for girls: Baan Phak Phing. The cooks were careful not to make it too spicy for the foreigner. Despite the fact that we can’t talk much with each other, we enjoy each other’s company. Today I joined the younger girls for a swim at the hot springs. It was a wonderful end to an intensive week with many impressions and new friends.

Uitzicht van mijn werkplek:

In Thailand in het huis van mijn vriendin, zittend aan haar bureau, muziek op de achtergrond, ventilator achter aan en een kopje koffie naast mijn laptop....

Gisterenavond werd ik opgehaald door 6 meiden van Baan Phak Phing en een staflid. Ik moest mijn bagage via de internationale transportband afhalen dus verraste hen van achteren, toen ik in de hal was. Zij toetsten gelijk mijn kennis van hun namen, gelukkig wist ik de meesten nog. Zij brachten mij naar “mijn huis” en gingen dan ook naar huis. Ik kan redelijk goed met de medewerker communiceren. Het is goed dat er geen vertaler is, dan forceert het hen om de Engels die zij kennen te gebruiken.

Er stond bloemen en een basis voedsel pakket van CRICS. Erg leuk.

Het voelt als thuiskomen in dit huis! Toen ik in 2009 en 2010 de summer camps gedaan heb, mocht ik ook hier vertoeven.

Ik kwam aan in de regen!! Het enige verschil met Nederland is de temperatuur. Hier is het tussen de 25-33 graden. Vanmorgen werd ik wakker met het geluid van een bulldozer die de waterleiding van het complex aan het opgraven was om te kijken waar de breuk deze keer is. Gelukkig zijn de ervaringen in het verleden genoeg dat dit mij geen zorgen maakt.

Vanmiddag breng ik de middag door met de meiden van Baan Shalom, een van de huizen van Baan Phak Phing. Dit is het huis voor de jongste meiden. Ik blijf daar eten want het eten zal daar niet zo heet zijn, zeggen zij!!

Morgen wordt ik opgehaald voor de eerste dag van docenten voorbereiding.

(Voor meer foto's check mijn facebook account)

Here I am in Thailand sitting at my friend’s desk, music on in the background, the fan cooling my back and a cup of coffee while I write my next report. The picture at the top is what I see from the window.

Yesterday evening I arrived at Chiang Rai International Airport after 14 hours of travelling through Honk Kong and Bangkok. The transfer time in Bangkok gave me enough time to get a manicure and pedicure at the airport. I knew just where to go from my other visits.

I was picked up by 6 girls from Baan Phak Phing and one staff member. I had to get my baggage from another baggage claim so I surprised the girls from behind in the hall as they were waiting to get a glimpse of me. They were very happy to see me again. I was with them for two weeks in 2009 and again in 2010. Because I think they are worth coming back to, adds to their own concept of self esteem. I could communicate with them enough to get by. It’s good that there is no translator; if forces them to use the English that they have. This afternoon I will spend time at the youngest girls’ house. They say that I will be given the least spicy food. I should be able to enjoy it!

I arrived in rain…and I thought I had left that behind in Holland. Luckily the temperatures are better: high 20’s and low 30’s (77-95 degrees in Fahrenheit). This morning I was awakened by the sound of a small bulldozer which was digging up the water pipes to find where it had burst this time. Luckily during my last visits my friend told me about these problems so I’m not worried about a temporary water cut. The rains make everything beautifully green.

Tomorrow I will be my first day of teacher preparation at CRICS.

(For more pictures, check my facebook account)

Laatste dagen in Nederland/ Last days in Holland

De voorlopig laatste dagen tenminste! In augustus 2012 ben ik er weer!

Mijn huis begint aardig leeg te raken, behalve de zolder waar ik alles kan opslaan. Ik heb het wat onderschat. Er is veel meer dan wat ik had verwacht. Oh, wat heb ik toch veel over de jaren verzameld.

Het loslaten van mensen en bezigheden wordt wat naar de achtergrond verdrongen nu dat er nog de laaste zaken moet gebeuren. En toch voel ik een vrede over mij heen. Dit is een goede stap voor mij maar ook voor de mensen die achterblijven. Wat gaan wij veel leren!!

Maar nu weer aan het werk...geen geklets...tot de volgende ronde!

This will not be my last days in Holland ever but just for the time being. I will come back in August of 2012.

The possessions I leave behind are being stored in my attic. I am so thankful that I don't need to transport them to another location. There is much more than I had realised.

My thoughts are focussed on getting the last preparations done. Leaving my family and friends has been pushed to the background. But in all of this I have a sense of peace. This is a good situation for me but also for the people I leave behind. We are going to learn so much!! And as a experienced teacher, this is what I love to do: learn.

Ok, enough for now, back to work. Till next time.