Wat maakt het dat je op je gemak voelt in het buitenland? Daar was ik over aan het nadenken in de airconditioned koffiehuis met mijn cappuccino. Ik vind het eigenlijk heel bijzonder dat ik me zo goed voel. Blijkbaar krijg ik hulp van boven.

Toen ik naar buiten keek, begreep ik niets van wat ik las op straat; de gesprekken gaan ook totaal langs me heen. Ik heb mijn Thaise woordenschat iets uitgebreid maar niet veel. Het verkeer is razend druk en ik moet me op mijn fiets invoegen samen met de auto’s om rechts een ander weg in te slaan of een u-turn te maken om in de ander richting te reizen. Het werk op school blijft lastig en wat onbevredigend maar het werk met de meiden van Baan Phak Phing daarentegen is meer relaxt en leuker. Men is bijzonder tevreden met mijn werk op school, maar ik zie nog niet wat ik allemaal goed doe. Het weer is ontzettend warm en vochtig. Al fietsend naar de stad, kom ik bezweet op de plaats van bestemming aan. Ja, ik probeer wat minder de elektrische motor te gebruiken en meer mijn benen. De paar kilos die ik kwijt ben wil ik wel er afhouden. Veel beweging heb ik verder niet. Mijn Nederlandse buren zijn bijzonder bereidwillig en vriendelijk. De moderne winkelcentra zijn groot, groter, groots. Alles wat ik wil kopen, is te koop. Ik waan me even terug in Californië. Al met al een verwarrende chaos in mijn hoofd en hart. Maar toch, ga ik gewoon genieten. De beredenering komt later wel.

De stagiaires uit Zwolle zijn goed aangekomen. Na 2 dagen zijn ze nog steeds blij om hier te zijn. Wij gaan uitzoeken wat zij allemaal kunnen doen op school en eventueel bij verschillende instellingen. De proeves voor hun opleiding kunnen zij gedeeltelijk hier uitvoeren. Ik ben blij om te merken dat het niveau van hun Engels voldoende is om te begrijpen wat er gezegd wordt en hun eigen ideeën onder woorden te brengen. Hopelijk zullen in de toekomst vaker stagiaires komen helpen op deze school.

Deze week is de Thaise Ministerie van Onderwijs op school geweest. Heel spannend. Wij moeten voor eind November in het nieuwe gebouw zijn. Het heeft allemaal te maken met de accreditatie als school in Thailand. De gelden om verder te bouwen moeten nog komen. Maar wij vertrouwen er op dat het goed komt. Tot nu toe is er in alles voorzien.

Er is een uitgebreide bibliotheek op school. De TV heb ik nog niet aangehad. Ik denk dat ik het maar uitlaat; lekker lezen. Wat een luxe. Ik ben door de weeks om 4 uur thuis en mijn weekenden zijn zo wat schoolwerk vrij. Er is veel tijd voor mijzelf. En dat begint goed te voelen. Ik kan het me haast niet geloven.

What makes you feel at home in a place so very far from your home? I was contemplating this question Saturday afternoon in the air conditioned coffee shop with a wonderful cappuccino in front of me. I’m amazed at feeling so comfortable. I must be getting help.

I glanced out of the window and didn’t see a single sign I could read. All the conversations around me were incomprehensible; I haven’t improved my Thai very much since I arrived 3 weeks ago. I still can only say: thank you, hello and goodbye. Traffic is so foreign for this foreigner. We have to drive on the left and even the bikes have to cross tremendously busy streets to make a u-turn to be able to go in the opposite direction. Work at school is still not satisfactory, despite the fact that others think I’m doing a good job. Teaching on Saturday morning at Baan Phak Phing is more enjoyable. I’m there building friendships more than getting English in their brains. Hopefully the latter is also happening. The weather is extremely warm. Sunday has seen a slight breeze come so that is very pleasant. Whenever I travel by bike to the city, I’m drenched in sweat when I arrive. I’m trying to use the electric motor less since I’m getting very little other kind of exercise. My Dutch neighbors are extremely friendly and helpful. The modern shopping centers are big. Everything I would want to buy I can. I almost feel like I’m in the States. With this short summation you will notice positive and negative reasons for the chaos in my head and heart. So I’ll just let it be, enjoy each day as it comes. Answers will come later.

The Dutch interns arrived last Wednesday. After two days of transitioning they are still glad to be here. I am looking into the assignments they need to do for school so that they will get credit for the time that they are here. I’m happy to notice that their level of English is proficient enough to understand when spoken to and they can respond quite well too. Hopefully in the future more interns will help out at the school.

This week we had an important visit from the Secretary of Education in Thailand. We have till the end of November to get moved into the new school. This is part of the accreditation process for the international school status. Much has still to be done. A building must be built, rooms must be split, classrooms must be furnished, and funds must be raised for all of this. Yet, we are convinced that it will all come to pass. In the past all has been provided for, why would it not happen now?

There is an extensive library at school (compared to my Dutch school); I have lots to read to relax in the evenings and on the weekends. I feel like it is such a luxury. I come home on weekdays at 4 P.M. and my weekends are virtually free of school work. Lots of time for and with me. And I’m beginning to enjoy just that! Amazing!!