De hele week was in het teken van teambuilding en voorbereidingen voor de lessen die volgende week beginnen. Er zijn 78 leerlingen in de leeftijd van 5 tot ongeveer 18: basis school, middel school en high school. De groepen variëren van 3 tot 12 leerlingen. De docententeam en leiding bestaan uit rond de 25 mensen. Het is bijzonder om te merken dat leden van het bestuur en de leiding ook voor de klas staan. De leeftijden en ervaringen van docenten zijn zeer groot. Enkele zijn net klaar met hun opleiding, enkelen zijn gepensioneerd met vele jaren ervaring en anderen kiezen om aan hun schoolcarrière op CRICS verder te bouwen. Men is erg blij met een “echte” ervaren ESL docent en dat laten zij mij ook herhaaldelijk horen.
Twee dagen zijn wij naar een conferentieoord in de bergen noord van Chiang Rai gegaan om op een ontspannen manier elkaar beter te leren kennen. De omgeving heeft zeker bijgedragen aan een bijzondere tijd. Ik ben onder de indruk van deze mensen. De school staat o.a. voor kwaliteit in onderwijs, familie-sfeer, kritisch denken en heelheid van karakter. Met de docenten op leerlingen verhouding en de kwaliteiten van allen zal het zeker lukken om deze “core values” te behalen.
Er is veel zorg voor de mens. Dat doet mij goed. Ik heb veel gesprekken gehad en voelde mij veilig om mijn situatie en worstelingen ook kenbaar te maken. Daardoor is er ruimte voor bemoedigingen en genezing.
Vrijdagmiddag ontmoetten wij de 16 nieuwe leerlingen en hun ouders. Met velen zal ik ook te maken hebben. Er zijn leerlingen uit Korea, Taiwan, de Akha bergstam en enkelen uit Chiang Rai zelf. Een zeer gemêleerde gemeenschap. Dat is ook een van de interessante aspecten en krachten van een internationale school.
In totaal zal ik 24 leerlingen begeleiden. Vrijdag is pas het rooster helder geworden omdat ik met alle klassen te maken hebt. Voorlopig weet ik wie ik wanneer voor de eerste week zal spreken. Dat is prettig!
Wat ik precies ga doen, zal afhangen van de eerste interviews. Er is een methode maar ik zal ook de leerlingen met hun reguliere schoolwerk ook helpen, lijkt mij. Nou ja, daar horen jullie in de komende weken meer over.
Zondag, maandag en donderdag heb ik bij steeds ander huis van Baan Phak Phing gegeten. Zij hebben rekening met mijn “not so spicy” wens gehouden. Ondanks dat wij niet veel informatie kunnen delen met elkaar, hebben wij het goed met elkaar. Vrijdagavond ben ik met de jongste groep mee geweest naar de Hot Springs. Heerlijk gezwommen en gespetterd: een goede afsluiting van een week met vele nieuwe indrukken en intensieve gesprekken.
This week was spent getting to know one another. There are 78 students K-12 and about 25 teachers. Some of the board members and administrators are also teachers. The group size varies from 3 till 12. There are beginning teachers who have just finished school; there are retired teachers with years of experience and others have chosen to continue their teaching career at CRICS on a more permanent basis. Everyone is extremely please to finally get a “real” ESL teacher and they don’t stop telling me about it. The American tradition of lavishing compliments feels good!
Two days we went to a resort in the mountains of Chiang Rai for teambuilding. We had a great time. I am impressed with the school and the teachers. Some of the core values of the school are excellence in education, critical thinking, community and wholeness of character. Considering the student-teacher ratio and the quality of the workers, there is no doubt in my mind that these values will be met.
There is great care for people. The atmosphere is so friendly and loving that I felt comfortable and safe enough to reveal the struggles I am dealing with in my life now. This openness makes it possible for personal encouragements and healing.
Friday afternoon we met the new students and their parents. I will be working with most of them. There are students from
I will be working with 24 students in total; all varying in language levels, from beginners to independent language users. Just this afternoon I finished the schedule. For the time being I know who I will speak to next week. That is comforting.
Sunday, Monday and Thursday I ate at a different house in the home for girls: Baan Phak Phing. The cooks were careful not to make it too spicy for the foreigner. Despite the fact that we can’t talk much with each other, we enjoy each other’s company. Today I joined the younger girls for a swim at the
Geen opmerkingen:
Een reactie posten