Home-Thuis (Final entry)

Home is where the heart is. So I am home where I am loved. In my case that is in more than one part of the globe. My kids were waiting for me at the airport and when I arrived at my house, several of my friends were there to give me my first Dutch hugs.  It was encouraging and at the same time surrealistic. Has it really been a year since I was with these people?

So here I sit  after a good night’s rest…with the help of a few sleeping tablets….surrounded by my own furniture and my memories of a year in Thailand. It’s good that I have made an extensive picture documentation of this time, otherwise I might think it was just a dream.
The way the experiences will lodge into my life, still waits to be seen. I look forward to this new journey, but I won’t document this as I have my last year. Perhaps we will meet in Holland…or elsewhere, and you can make your own judgment.
Thanks again for your participation in these travels. I wish you God’s love and revelations in your own life.
Sawadeekah!

Thuis is waar je hart is. Ik voel je thuis waar ik geliefd ben. Voor mij is dat op meerdere plekken in de wereld. Mijn kinderen stonden mij op te wachten op Schiphol en toen ik mijn huis binnenliep waren er een aantal vrienden om mij te verwelkomen. Het was bemoedigend en tegelijkertijd onwerkelijk. Is het echt al een jaar geleden toen ik deze mensen voor het laatst zag?

Dus na een goede nachtrust, zit ik nu hier tussen mijn eigen spulletjes met mijn herinneringen van een jaar in Thailand. Het is goed dat ik zo veel foto’s genomen heb, anders zou ik kunnen denken dat het een droom was. De wijze waarop de ervaringen in mijn leven een plek zullen vinden moet nog blijken. Ik zie uit naar deze nieuwe reis, maar die ga ik niet documenteren zoals de afgelopen jaar. Wellicht ontmoeten wij elkaar in Nederland of elders, en dat kan je voor jezelf zien wat dit jaar met mij gedaan heeft.
Bedankt voor het meereizen. Ik wens je God’s liefde en openbaringen in je eigen leven.
Sawadeekah!