New Year—Nieuw Jaar

Happy New Year to all my faithful followers!

For me the first days of the new year were filled with extreme experiences. My colleague and friend joined me on a visit to missionary friends in Phnom Penh, Cambodia. They work for Mercy Teams International. The Cambodian people have suffered greatly under incredibly violent and cruel governments in the fairly recent past. Slowly but surely they seem to be finding their way back to the beautiful country they once were. But for now enormous differences of rich and poor are placed literally side by side. Our activities during the week mirrored this juxtaposition. The first afternoon we visited the Tuol Sleng Genocide Museum. Both my travel companion and I were shocked by the atrocious events which happened within my lifetime. Evil is not connected to a particular culture or people: the Holocaust, genocides in eastern Europe, Africa, Asia. What makes people behave in such horrendous ways? I didn’t find an answer.

The next day we took a trip to “the mountain”, about 45 km outside of Phnom Penh. We climbed to the top of the mountain (509 steps!) to view 3 large monuments to past kings. As foreigners we were constantly surrounded by young beggars. But they didn’t ask for money right out but they fanned us to bring some relief on the many steps, they provided interesting facts about the monuments (their English was incredibly good!), they never left our sides. So how can you not pay them for their service even though you didn’t ask for it?

Several days later we went with my missionary friend on his rounds in the slums. We saw living conditions not even fit for animals. Children running around naked, enormous amounts of trash everywhere, filth, and rundown shacks. Yet we were met with smiles and gratitude for the support we brought. The floods brought devastation to these people who have so little anyway. That same afternoon we spent lounging at the pool of a luxury resort. Such a contrast! I can barely wrap my head around it. What am I to do? What can I do? What is asked of me to do? These questions still resonate in my mind. Maybe just writing down what I have seen is enough…for now.

Cambodia is almost as flat at Holland. I hadn’t expected that. I’m surrounded by mountains in Thailand. Phnom Penh is a huge city. The roads are in very bad condition and the traffic is awful. There are so many motorcyclists everywhere and they reserve the right not to follow any traffic laws…if there are any. Luckily the speed is rather slow otherwise there would be even more accidents. According to Wikipedia, the population density is 8,530 people per square mile. Can you believe it?? People everywhere, tuk-tuks (the local taxis) abound in hundreds. You needn’t walk a few feet, if you don’t want to.

To round off my Christmas holiday I visited an Australian English teacher at a local Thai school. Wow, what an experience: more than 40 students to a class, no modern teaching equipment, 14 classes per week, girls putting on make-up in class, students eating when they want to. There is much input in teaching hours (high school students get 7 hours of English a week!) but as far as I can judge little output in learning. Considering the circumstances this is not surprising. I have gained a new respect for these teachers. I won’t complain about my school situation any more!

Gelukkig nieuw jaar voor al mijn trouwe volgers!

Voor mij waren de eerste dagen van het nieuwe jaar gevuld met extreem uiteenlopende ervaringen.  Mijn collega en vriendin vergezelde mij naar zendingsvrienden in Phnom Penh, Cambodja. Zij werken voor Mercy Teams International. De Cambodjaanse mensen hebben afschuwelijk geleden onder de gewelddadige en gruwelijke regeringen in de recente verlegen. Beetje bij beetje keren zij terug naar het mooie land van vroeger. Nu staan de enorme verschillen van rijk en arm letterlijk naast elkaar. Onze activiteiten van deze tijd spiegelen dit. De eerste middag bezochten wij de Tuol Sleng Genocide Museum. Zo wel mijn reisgenoot als ik waren geschokt door de weerzienwekkende gebeurtenissen die plaatvonden. Kwaad is niet verbonden aan een cultuur of mensengroep: de Holocaust, genocide in oost Europa, Afrika, Azië. Wat maakt een mens om deze onmenselijke daden te verrichten? Ik heb geen antwoord gevonden.

De volgende dag gingen wij op reis naar “de berg”, ongeveer 45 km buiten de stad. Wij klommen 509 traptreden naar boven om 3 monumenten aan verleden koningen te bezichtigen. Als buitenlanders waren wij door jonge bedelaars omringd; zij verlieten niet onze zijde. Zij werden onze gidsen. Hun Engels was bijzonder goed ondanks hun leeftijd. Zij vertelde vele feiten en wapperde met waaiers om ons van wat extra koelte te voorzien. Hoe kan je dan geen vergoeding geven voor hun “dienst” hoewel je daar niet voor gevraagd hebt? Het bedrag wordt lastig, doe je op het niveau van een rijke westerling  of volgens het levensstandaard van de normale bevolking. De consequenties van zo’n besluit zijn voor mij niet zichtbaar.

De volgende dag mochten wij met mijn vriend mee gaan naar de sloppenwijk. Wij zagen leefomstandigheden die niet geschikt waren voor dieren, laat staan mensen. Jonge kinderen renden naakt door de straten, overal grote hoeveelheden vuilnis, hutjes voor woningen. Toch waren wij begroet met vriendelijkheid en dankbaarheid voor de praktische ondersteuning die wij mochten uitdelen. De overstromingen hebben veel weggespoeld van het weinige dat deze mensen hadden. Diezelfde middag lagen wij aan het zwembad van een luxe resort. Wat een tegenstrijdigheid. Ik kan het nauwelijks bevatten. Wat moet ik doen? Wat kan ik doen? Wat wordt er van mij gevraagd? Deze vragen blijven in mijn hoofd rondklinken. Misschien het opschrijven van mijn ervaring is genoeg….voor nu.

Cambodja is haast even vlak als Nederland. Dat had ik niet verwacht. In Thailand ben ik omsingeld door bergen. Phnom Penh is een enorme stad. De wegen zijn zeer slecht en het verkeer is afschuwelijk. Er zijn zo veel brommers overal die zich permitteren om geen wegenregels te volgens, als zij er überhaupt zijn. Gelukkig is de snelheid hierdoor beperkt anders zouden er nog meer ongelukken gebeuren. Volgens Wikipedia is de bevolkingsdichtheid 8.530 per 1.6 kilometer. Ongelofelijk! Mensen overal, tuk-tuks (de lokale taxi) zijn in honderdvoud. Je hoeft geen stap te verzetten als je dat niet zou willen.

Om mijn kerstvakantie af te ronden ben ik op bezoek geweest op een Thaise school. Wat een ervaring! Tussen de 40-50 leerlingen per klas met één leerkracht! Geen moderne apparatuur. 14 groepen per week voor een docent Engels. Meiden die zich in de les opmaken. Leerlingen die eten wanneer zij maar willen. Er is veel input qua uren (7 uur per week Engelse lessen) maar weinig ouput zo ver als ik kan beoordelen. Gezien de omstandigheden, kan je niet anders verwachten. Ik heb groot respect voor deze leerkrachten. Ik zal niet meer klagen over mijn situatie!