Nieuwe vrienden/ New friends

Buiten je “comfort zone” leven is ook je vrienden en bekenden achter laten. Toch zorgt deze digitale tijdperk voor veel en snel contact. Bijzonder opmerkelijk is het, dat ik met sommige mensen nu meer contact heb dan in de tijd dat ik in Nederland was.

Omdat zowat de meeste collega’s nieuw voor de school zijn, zijn wij allen ‘in hetzelfde schuitje’. Dus contact leggen gebeurt snel. Wij wonen wel overal in de stad dus buiten school contact kost meer planning en moeite. Toch lukt het.

Zoals vorig weekend. Samen met 4 anderen ben ik naar een vrouwenconferentie gegaan in Chiang Mai. Wat een luxe. Een prachtige omgeving, heerlijk eten: een combinatie van Thais en buitenlands. Wat zou het geweldig zijn als de vrouwenconferenties van mijn kerk ook in zo’n mooie en betaalbare omgeving kunnen plaatsvinden! Ik heb genoten van de spreeksters, de tijd van aanbidding, de workshop (Contemplative Collage), de water aerobics, en de ontspanning.

Het is merkwaardig dat de persoonlijke gesprekken in zo’n weekend snel op een dieper niveau komen. De vrouwen op de conferentie komen van over de hele wereld en al is het maar voor een dag kunnen wij elkaar ontmoeten als vriendinnen.

Zendeling zijn is een bijzonder beroep. De mensen, die ik ontmoet heb, zijn in dit land om de liefde die zij van God ervaren, te delen met anderen door allerlei werkzaamheden te verrichten om de mensen te helpen: zei het een internaat voor weeskinderen oprichten, of onder HIV patiënten werken, of les te geven, of Thaise predikanten te leren hoe zij in hun dagelijks onderhoud kunnen voorzien en toch nog tijd overhouden om predikant te zijn of samen met de mensen in een berggebied bamboe fietsen te ontwerpen en verkopen en ga zo maar door. Zij verlaten hun “thuis” om een nieuw “thuis” te maken. Het is niet altijd makkelijk maar tegelijkertijd is het zeer de moeite waard.

Het is goed te merken dat zodra ik hoor dat er Nederlanders in de buurt zijn dat ik ze opzoek. Het is de omgekeerde wereld. Ben ik in Nederland, dan ga ik snel op de Amerikanen af. Blijkbaar zal ik altijd deze tweedeling in mijn leven houden.

In het algemeen zijn de Thaise mensen ontzettend vriendelijk en geduldig. Zelfs als zij geen Engels spreken, wachten zij rustig af zodat ik mijn vraag kan stellen, al is het met veel gebaren. Op straat wordt er vaak vriendelijk geglimlacht of geknikt. Men is dankbaar voor alles wat je aan vriendelijkheid of hulp aanbied. Deze gastvrije mensen maken Thailand een goede plek om te zijn. Als je langer ergens ben, zie je de minder goede kanten van de bewoners. Dat wil ik nog even niet doen.

Living outside of your “comfort zone” is also leaving friends and family behind. Luckily the digital world provides abundant resources for quick and frequent contact with loved ones. It is interesting to note that I have more contact with some people now that I live so far away than when I lived in Holland!!

Because most of the teachers are new to the school we are all in the “same boat’. This makes starting new friendships that much easier. We live throughout the whole city so contact outside of school is not always frequent or easy. But with the right planning and effort it works. 

Like last weekend. Together with 4 colleagues I went to a women’s conference in Chiang Mai. Such luxury. The resort was absolutely gorgeous, the gardens, the accommodations, everything and for an affordable price (even for someone not getting a salary!). I wish the conferences I help to organize in Holland could be at such a fabulous location. I enjoyed the speakers, the times of worship, a wonderful workshop on contemplative collage, the water aerobics and the relaxation.

It’s good to experience that the conversations at such a conference soon dip into a deeper level of communication.  The women come from all corners of the world and even if it is just for a day we can meet as friends and confidants.

Being a missionary is a special profession. The people I have met up to now want to pass on the love of God that they experience by helping others. They do this in all sorts of ways: creating a boarding school for orphans, working with HIV patients, teaching and helping pastors to also provide for an income, or working with a hill tribe to design and manufacture bamboo bikes, etc. etc. They leave their “home” to create a new “home”. It isn’t always easy but it is rewarding.

It is good to notice that when I hear of a Dutch person I want to make contact with him or her. It’s a turned around world. When I am in Holland and I hear of an American, I’m the first to introduce myself. I guess I will always have this duality in my life.

In general the Thai people are extremely friendly and patient. Even if they don’t speak English, they allow me to try to get my question posed, with many gestures and repetitions. On the street in my neighborhood I receive many smiles and greetings. People are grateful for all that is given. These hospitable people make Thailand a good place to be. Once you live somewhere for a longer time you will run across less positive characteristics but I don’t want to look at those right now.