Het leven begint een bepaalde dagelijkse routine te volgen:
opstaan, kat en vissen voeren, naar school rond 7.25, 3 dagen per week
avondeten bij de meiden van Baan Phak Phing, dan email of skype contact of wat
lezen en dan vroeg mij bed in. De weekenden variëren. Dit weekend zijn mijn Nederlandse
buren een paar dagen weg en ik zorg voor hun zonen. Wij hebben een prima
niet-Thaise ongezonde tijd: snacks op vrijdagavond, pizza op zaterdag en een
heerlijke Swensen’s ijs coupe op zondag. Gelukkig zijn wij zaterdagmiddag naar
het zwembad gefietst om daar wat beweging te krijgen. Ik merk dat ik naar de
ongeplande weekenden uitzie. Gewoon doen wat voorhanden is. En soms is er niets
voorhanden. Ook goed!
Het lijkt als of de regenseizoen zijn einde nadert. Wij
hebben al een aantal droge dagen en nachten gehad. De ravage in het zuiden van
Thailand is ons in het noorden bespaart gebleven.
Het grootste verschil met de regen in Nederland is dat ik
mijn korte broek aan kan houden en hoef niet eens te denken aan een vest aan te
doen. Ik begrijp dat de herfst zijn intrede deze week in Nederland heeft
gedaan. Oh, wat voel ik me bevoorrecht!! Deze week vertelde ik mijn
Californische collega dat de avond temperatuur van 25 graden om 21.00 mij deed
denken aan de dagen van mijn jeugd: op de stoep zitten omdat wij geen airco hadden
of rijden in the auto met alle ramen open om af te koelen.
Zelfs na de korte tijd merk ik goede vooruitgangen in mijn
studenten. Erg bemoedigend voor allen! Maar het is ook niet zo verwonderlijk
want zij worden geforceerd om 5 dagen per week, 8 uur per dag in het Engels te
communiceren. De jongelui die volledig terugstappen in de wereld van hun
moedertaal zijn benadeeld met de consequenties van dien. Uiteindelijk wil ik
voorstellen voor het ESL programma opschrijven voor de docenten die na mij
komen. Ik had gehoopt hier al mee bezig te zijn, maar de verschillen in niveau
en leeftijd is groot en daardoor vereisen een ander aanpak. Natuurlijk de basis
onderdelen van het verbeteren van de uitspraak en de uitbreiding van de
woordenschat blijven. Een toch is men nog steeds blij met mijn aanwezigheid en
mijn werk. Mooi zo!
Over 2 weken is de eerste periode van het schooljaar al
voorbij. Deze tijd is bijzonder omdat wij gaan verhuizen naar het nieuwe
gebouw. De lagere school leerlingen krijgen een week vrij maar de midden en
voortgezet groepen zullen afzonderlijk van elkaar een kamp in Chiang Mai
bijwonen en een aantal dagen assisteren met in- en uitpakken van alle spullen. De
ESL leslokaal is nog “under Construction” vandaar dat vele dozen onuitgepakt zullen
blijven; alleen het meest gebruikte materialen zullen wij uitpakken. Men heeft
mij nog geen prognose van een einddatum gegeven. In Thailand moet men flexibel
blijven. Ik vind het prima. Dat is een van de charmes om hier te verblijven.
Daily life
is taking on a normal routine: get up, feed the cat and the fish, off to school
by 7:25, 3 days a week dinner at the girls’ home—Baan Phak Phing, then email or
Skype contact or pleasure reading and early to bed. The weekends vary. This
weekend my Dutch neighbors are out for the weekend and I offered to stay with
their boys. We had an extravagantly non-healthy non-Thai time: deep fried
snacks on Friday, Pizza on Saturday and Swensen’s ice cream on Sunday. Luckily
we biked to the swimming pool Saturday afternoon and got some exercise then. I
have come to love the lack of planned activities in the weekend. Just go with
the flow, and sometimes there is no flow. Fine by me!
It seems as
if the rainy season is coming to an end. We have had dry weather for several
days and nights. We have not experienced the catastrophic events as in Bangkok and other parts of southern Thailand .
The main
difference of the rain in Thailand
is that I can keep on my shorts and don’t even need to consider putting on a
sweater. In fact they are still paced away in my suitcase! I understand that
fall weather has hit both in parts of the States and in Holland . Oh, I feel so lucky!! Just this week
I mentioned to a fellow Californian that the evening temperatures (high 70’s at
9PM) remind me of the summers of my youth: sitting on the front porch because
we didn’t have air conditioning, or driving with all the windows open to cool
off.
Even after this
short time I can notice the improvement my students are making. Very
encouraging for all of us! But then again, they are forced to use English every
weekday 8 hours a day. The students who completely fall back on their native
language as soon as they leave the premises are at the disadvantage and that
has its effects. Eventually I will make ESL curriculum suggestions for the
teachers who will come after me but for the time being I am just taking it a
day at a time. I had assumed that this initial process would have been shorter
but there are too many differences in student needs and grade levels. Of course
there are some basic components which will stay the same such as pronunciation improvement
and vocabulary development but that can be practiced and enhanced in a variety
of ways. Still everyone at school seems to be satisfied with my presence and
work.
In two
weeks the first quarter at school will end. This time is special because we
will be moving to the new school building. The elementary students get an extra
week off and the middle and high school students will alternate attending a
camp in Chiang Mai 2-3 days and 2-3 days of assisting in the move as credit for
community service. The ESL room is still under construction so I won’t be
unpacking all the boxes, just what is absolutely necessary. I have not been
given a projected completion date for my room. Life in Thailand is
very flexible. I don’t mind, it’s part of the charm of living here.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten