Visum verlenging/ Visa renewal

Ik was zo blij met de melding in Amsterdam dat ik een visum voor 15 maanden kreeg. Helaas was het een vreugde voor korte tijd. Ik moet toch elke 3 maanden de grens over om de volgende 3 maanden van de visum in te laten gaan. Ik heb een “multiple entry”; dat maakt het mogelijk om zo vaak als ik wil binnen deze 15 maanden het land in en uit te gaan. De grens is een uurtje rijden hier vandaan, dus dat valt ook wel mee. Het proces is bijzonder. Wij gaan door de douanecontrole, het vertrekkaartje wordt uit het paspoort gehaald, een digitale foto wordt genomen en de gegevens worden in de computer gezet. Wij lopen door, kruizen de straat want in Myanmar rijdt men zoals in Europa rechts. Wij gaan een klein kantoortje binnen, betalen 500 Baht, een tweede digital foto wordt gemaakt, mijn gegevens worden in een ander systeem gezet en geprint op de voorlopige paspoort. Wij geven onze paspoort af en lopen met het kaartje de straat weer op. Om de tijd door te brengen voordat wij weer terug kunnen, lopen wij een winkelstraatje in. Er is een overvloed van assertieve (zeg maar agressieve) verkopers met allerlei prulletjes in hun manden. Wij besten ons Thaise geld aan nog goedkopere producten. Na een half uurtje gaan wij richting “huis”. Wij halen onze eigen paspoort op met een stempel dat wij het land weer verlaten na het inleveren van de voorlopige paspoort. Wij kruizen de weg, vul de aankomstformulier voor Thailand in, laten een derde digital foto maken en ik krijg een stempel dat ik tot begin februari welkom ben in Thailand. Op dat moment mag ik dit proces weer meemaken.

De middag hebben wij doorgebracht op de geitenboerderij van een echtpaar van ons school: Narrow Gate Ministries. Ongelofelijk mooie locatie, interessante rondleiding van de boerderij, inspirerende visie op hun werk. Wij hebben genoten van de dag.

Thailand staat bekend voor het mooie natuur, maar het afval dat overal ligt is daar een schril contrast mee. Het afval wordt niet aan huis in eigen containers gehouden maar wordt op afgesproken plaatsen in grote bakken gedeponeerd. Het gemeentelijke afvalophaaldienst en de recycling worden gelijktijdig gedaan. Een grote wagen rijd op willekeurige momenten de straten door met vele mensen in, op en bovenop de wagen. Er hangen allerlei grote zakken voor de verschillende recyclebare materiaal waar geld voor gegeven wordt. Daarnaast rijden regelmatig particulieren door de wijk op zoek naar afval dat geld opbrengt. Helaas na het uitzoeken van de afval, worden de bakken niet zo netjes achter gelaten. De beheerder van de wijk zou dat moeten opruimen maar daar heb ik nog niet veel van gemerkt.

I was so excited in Holland when I heard that I had a visa for 15 months. That made the disappointment greater when upon arrival I heard that I still had to renew the visa by crossing the boarder at least once every 3 months. That’s what we did this weekend. Luckily the boarder with Myanmar at Mae Sai is only an hour’s drive from Chiang Rai. An interesting process. We enter the immigration gate in Thailand. They stamp the passport, take a digital picture, record our details and remove the departure card. We cross the street. Myanmar is like Europe and travels on the right. Upon entering a small office we pay 500 Baht, take a seat, have another digital picture taken, details are recorded in another computer system, submit our passports and receive a temporary one. Then we have to wait. No problem because there is an abundance of shops and vendors, rather aggressive vendors, who are eager to take some money off of our hands. Luckily we can use our Thai money. After about half an hour we return to the immigration office, give the temporary passport and receive our own official passports with a new stamp stating we are leaving the country. We cross the road again, fill in the arrival form for Thailand, get the third digital picture taken and the necessary stamp that makes it possible for me to stay till the beginning of February, when I go through this process again.

The afternoon we spent visiting the goat farm of one of our fellow teachers: Narrow Gate Ministries. Fabulous location. Interesting tour. Inspiring vision for their work. We had a great day.

Thailand is known for its beautiful scenery. But the garbage strewn around greatly contrasts the beauty. Garbage collection and recycling is done at the same time. A large garbage truck comes round with several people in, on and on top of it. There are bags for the various recyclables and for trash. An interesting procedure. At other times individuals scrounge through the trash to find anything that is sellable. Unfortunately after all this separation the garbage containers and the unwanted trash are left on the street. The caretakers of the neighborhoods should be cleaning it up as I hear but have not yet witnessed that.