Final School Days...De Laatste Schooldagen

In all my final meetings with my soon to be ex-colleagues, I am reminded of a friend’s statement at the beginning of the school year, “This school being an international school feels safe and accepting, because we’re all different.” Indeed we are all different…which working environment isn’t? We fulfilled our job’s responsibilities to the best of our abilities and the circumstances. This we may be proud of, no matter the measure of the outcome. Teaching is a cycle of sowing, watering, pruning, harvesting and planting anew. This we do with our students but just as much with our coworkers. Allowing them to come into “our space” in openness and honesty will bear fruit. Our responsibility is to be available as ourselves with our strengths and weaknesses, not to force change on them but to offer friendship for a time. Some accept it, others pass it by. This season of friendships is closing. Graduation is a clear hallmark of this completion but at the same time it’s the beginning of our next new phase.

In de ontmoetingen met mijn collega’s, die binnenkort mijn ex-collega’s zullen zijn, wordt ik herinnerd aan een uitspraak van een vriendin aan het begin van het school jaar, “Deze school als internationale school is veilig omdat iedereen anders is.” Zeker weten zijn wij allen anders….welke werkomgeving is dat niet het geval? Wij hebben ons werk verricht zo goed als wij het konden en naar gelang de omstandigheden dat toestond. Daar mogen wij trots op zijn, ongeacht de mate van de resultaten. Lesgeven is een cyclus van zaaien, wateren, snoeien, oogsten en weer planten. Dit doen wij met onze leerlingen maar net zo goed met onze collega’s. Het toestaan in openheid en eerlijkheid dat men in “our space” komt, draagt vrucht. Onze verantwoordelijkheid is toegankelijke zijn met al onze sterktes en zwaktes, zonder hen te forceren te veranderen, slechts vriendschap voor een tijd aan te bieden. Sommige zullen het aannemen, anderen laten het liggen. Deze tijd van vriendschappen nadert zijn einde. De diplomering is een teken van dit einde, tegelijkertijd is dit het begin van de nieuwe fase. 

Growth to maturity--Groei tot wasdom

Although I’m not a city girl, I’m not really a nature lover either. I do love to relax and be revived in natural environments, listen to the music of the birds of which I have no need to know their names, and marvel at the beauty of God’s colorful world. Working in the soil is not what I enjoy but there are other fertile grounds in which I have planted seeds.

Before the actual rainy season, the Thai farmers are frantically harvesting the new crop of rice and then burning the fields for the next crop. The gorgeous light green which turned to golden yellow is now black. A natural process of growth and death. As my time away from my “normal” life is rapidly coming to a close, I think about the results of my work: the natural process of growth and finalization. This week while I am still vigorously making plans for the summer program and next year, all the teachers who are leaving were honored with gifts, beautiful words of gratitude, and many thank you cards. Apparently I have planted more than I have seen matured to be harvested. My successors will continue in the growth process and will enjoy the harvest.

Hoewel ik niet van grote steden houd, ben ik ook niet bepaald een natuurliefhebber. Ik vind het bijzonder om rust te vinden in de natuur, te luisteren naar het muziek van vogels, wiens naam ik niet hoef te weten, en mij in Gods kleurrijke wereld te verwonderen. Ik houd er niet van om in de grond te wroeten en zwoegen, maar er is ander vruchtbare grond waarin ik zaden gelegd heb. 

Voordat de echte regentijd aanbreekt, zijn de Thaise boeren druk bezig om het rijst te oogsten en daarna de overgeblevene stengels te verbranden. De velden die prachtig licht groen en daarna goudkleurig waren, zijn nu zwart. Het natuurlijk proces van groei en dood. Nu dat mijn tijd weg van mijn “normale” leven tot een einde komt, denk ik na over de resultaten van mijn werkzaamheden: het proces van groei en afronding. Deze week terwijl ik nog druk bezig ben met werkzaamheden voor het zomer programma en plannen voor volgend jaar, werden alle vertrekkende docenten gehuldigd met cadeaus, mooie woorden van dankbaarheid en vele bedankkaarten. Blijkbaar heb ik meer geplant dan zien rijpen voor de oogst. Mijn opvolgers zullen doorgaan in het groeiproces en zullen genieten van de oogst.

Awards—Onderscheidingen

The final days of any school year are gobbled up with several unpleasant tasks such as testing, grading, cleaning up computer files and classrooms but there are also many pleasant activities such as giving out awards.

This week the Thai teachers honored students for their work in the Thai classes, from penmanship to creativity to correct cultural respect. Two ESL students left the chapel time with a handful of certificates.

The week was ended with a Creative Arts Performance. Many of our students displayed their talents in singing, dancing, drama and dramatic readings. As one of the judges for this event we handed out awards in 11 categories. Of course the snack bar vouchers were more eagerly taken into possession.

De laatste dagen van elk schooljaar worden opgevreten door onplezierige taken zoals toetsen afnemen en corrigeren, het opschonen van computer bestanden, het in orde brengen van het klaslokaal. Maar er zijn ook vele plezierige activiteiten zoals het uitdelen van onderscheidingen en prijzen.

Deze week deelden de Thai docenten certificaten uit voor het werk tijdens de Thai lessen. Leerlingen werden in het zonnetje gezet voor o.a. hun handschrift, verhalen schrijven en het naleven van de Thai culturele tradities. Een aantal ESL leerling verlieten de Chapel tijd met meerdere certificaten.

De week eindigde met een “Cultural Arts Perfomance”. Vele van onze leerlingen lieten hun talenten in het zingen, dansen, toneelspelen en dramatische voordrachten zien. Ik mocht één van de juryleden zijn. Wij hebben certificaten in 11 categorieën uitgedeeld. Toch waren de tegoedbonnen voor de snack bar van meer belang.

The Lack of Winter—Het Ontbreken van de Winter

Changes in habits, needs, and desires are all a part of life’s development, as is seen in the seasons. The results of the seasons are not as obvious in Thailand because most plants stay green all year round. Sun and rain, the main ingredients for growth, are abundantly present in this country. Plants and trees grow extremely fast and blossom extraordinarily brightly. Even though the heat is persistent, they flourish well. This apparently lack of winter, a season of rest and rebirth, doesn’t prevent them from growth.

I’m not a winter girl, even if I have been assigned the winter color pallet. I continually tell others that I don’t miss winter one bit: the cold, sub-zero temperatures of northern Europe. Rest and rebirth and rejuvenation isn’t dependent on the winter season. For me rejuvenation comes with change and focus: change in my surroundings, habits, thoughts, responsibilities, and even friends; focus: as promised in the Bible: "He gives strength to the weary and increases the power of the weak. Even youths grow tired and weary, and young men stumble and fall; but those who hope in the Lord will renew their strength".  

A frustrating but also enjoyable challenge of the change of living surroundings is finding all life’s personal necessities. Many things that I had gotten used to having in Holland are just not available here, or so I thought. But with careful searching and with trial and error shopping, I have discovered that what I need I have found. Those items I haven’t found, it seems I don’t really need and with time I don’t even miss them.

Veranderingen in gewoontes, benodigdheden en verlangens zijn allemaal deel van het ontwikkelen in het leven, zoals ook in de natuur. De cyclus van het natuur is in Thailand niet zo zichtbaar, gezien dat de meeste planten het hele jaar door groen blijven. Zon en regen, de twee meeste belangrijke ingrediënten voor groei, zijn in overvloed aanwezig. De planten en bomen groeien snel en bloeien machtig mooi. Zelf de hitte heeft weinig invloed. Het ontbreken van de winter—een tijd van rust en vernieuwing—houdt hen niet tegen om te groeien.

Ik ben geen winter meid, ondanks dat mijn kleurenpallet dat wel aangeeft. Regelmatig vertel ik anderen dat ik de winter niet mis: die koude dagen met temperaturen onder nul van noord Europa. Rust en verjonging is niet afhankelijk van een winter seizoen. For mij komt het door verandering en focus. Het veranderen van mijn omgeving, gewoontes, gedachtes, verantwoordelijkheden, zelfs ook vrienden. Focus zoals het in de Bijbel wordt omschreven: “Machtelozen en vermoeiden maakt Hij sterk, de zwakken geeft Hij kracht. Jeugdigen zullen uitgeput raken en de jonge mannen zullen het opgeven. Maar zij die hun hoop op de HERE hebben gevestigd, zullen hun krachten weer terugkrijgen.”

Een frustrerende maar gelijkertijd ook plezierige uitdaging van de verandering in woonomgeving is het zoeken naar de juiste persoonlijke benodigdheden. Vele dingen waaraan ik in Nederland gewend was geraakt zijn hier niet beschikbaar, of tenminste dat dacht it. Maar met doortastend zoeken en continu uitproberen, heb ik gevonden wat ik nodig had. En dat wat ik niet kon vinden, heb ik blijkbaar niet echt nodig want terwijl de maanden voorbij gaan mis ik het ook niet.