Christmas—Kerst

Merry Christmas! In the midst of many Christmas celebrations I pause to reflect on the joy of the birthday of Jesus. Thank you, Father God, for your son. Life would be empty and unfulfilling without your love in my life.

The days before Christmas were spent with friends from school. We took a short 4 day trip to Pai in north Thailand. High in the mountains Pai a small artistic, hippie town filled with backpackers and tourists. We rented motorcycles to view the beautiful scenery. I had never driven such a vehicle. For only about $5 we rented the bikes for 24 hours. Even the damage caused by a fall on mountain path was covered. Incredible. I also enjoyed a 3-hour Thai cooking class. The mini-van trip from Chiang Mai was exhausting and the return was all but safe. Our driver constantly rubbing his eyes and downing energy drinks to stay awake, covered the 2 hour hairpin curved drive in half the time than the driver did before. It was as if we were on a long rollercoaster ride. But as you will notice we arrive “home” safe and sound.

Christmas Eve I attended at special buffet dinner with other international friends at a luxury hotel in town. Christmas day is just relaxing at home and the “second Christmas day” as celebrated in Holland will be spent enjoying a dinner with several Dutch neighbors.

Despite all the Christmas activities, it doesn’t feel much like Christmas. The weather has a lot to do with it. My Dutch friends and family are enjoying below freezing temperatures; I have almost summer temperatures….at least Dutch summer temperatures. Missing family and friends is therefore less than expected. Yesterday I got a wonderful Christmas package from my church with all sorts of Dutch goodies. My Dutch friends here will gladly help me devour them. Next year at this time I will be missing my Thailand friends.

As we entered Chiang Rai I noticed that it felt like being at “home” with familiar streets and stores. Interesting how quickly one can get accustomed to another living environment.

Merry Christmas! Dank u, Vader God voor uw zoon. Het leven zonder uw liefde zou leeg en onbevredigend zijn.

De dagen voor Kerst waren gevuld in een korte vakantie met vrienden in Pai. Hoog in de bergen van noord Thailand is Pai een klein kunst, hippie soort plaatsje gevuld met backpackers en toeristen. Het eerste wat ik zag toen ik bij het resort aankwam was een groot blaauw-wit wegbewijzeringbord: Alphen a/d Rijn!! Blijkbaar ware de eerdere eigenaren Nederlanders. Wij hebben brommers gehuurd om de omgeving te verkennen. Gezien ik nog nooit een brommer heb gereden was dit weer een nieuwe ervaring. Voor nog geen €5 heb ik een brommer 24 uur mogen gebruiken. De schade die ik langs een bergpaadje opliep was ook gedekt. Ongelofelijk. De blauwe plekken moeten nog wegvagen. Leren Thais koken was ook een van de activiteiten. Wat een geweldige ervaring. Mijn collega en ik waren de enige twee deelnemers voor een 5 gangen cursus van 3 uur. De rit in een mini-van van Chaing Mai naar Pai en terug was een ervaring die ik niet graag snel wil herhalen. Het wel een constante rollercoaster rit. Maar wij zijn in een stuk weer thuis gekomen, gelukkig.

Kerstavond dineerde ik met andere internationale vrienden in een luxe hotel in de stad. Zelfs de bedienden zongen ons toe met Engelstalige kerstliederen. Kerstdag is lekker rustig thuis en de 2^e Kerstdag zullen de verschillende Nederlandse buren een maaltijd samen delen.

Ondanks alle kerstactiviteiten voelt het niet zo als Kerst. Waarschijnlijk heeft het weer daar veel mee te maken. Terwijl in Nederland de temperaturen onder het vriespunt dalen, ik geniet van voor Nederlandse begrippen zomer temperaturen. Het missen van familie en vrienden is daardoor wat minder scherp. Gisteren heb ik een kerstpakket van mijn thuisgemeente ontvangen. Allerlei Nederlandse lekkernijen, heerlijk! De Nederlandse vrienden zullen helpen om alles op te smikkelen. Volgend jaar deze tijd zal ik mijn Thaise vrienden missen.

Toen wij gisteren Chiang Rai binnen reden, voelden het als “thuiskomen”.  Merkwaardig dat een mens zo snel van thuis kan veranderen. 

Kerst activiteiten—Christmas festivities

De drukte van Kerst is op ons. Vrijdagavond was de kerstmusical van de lagere school. De stress van de optreden was des te zwaarder want er werd nog in de ochtend aan de zaal gelast en getimmerd. Het was haast niet te geloven dat er ’s avonds licht en elektriciteit voor de voorstelling was. Het verfwerk zoals je kunt zien werd niet gedaan. Af en toe viel het geluid uit maar onze kanjers gingen gewoon door. Zij hebben ook vele maanden hiervoor geoefend.

De meiden van Baan Phak Phing hebben vrijdagavond ons toegezongen met allerlei kerstliederen. Dit is een activiteit die vele groepen hier doen. Zij gaan langs allerlei huizen van bekenden, zingen hen toe, ontvangen wat lekkers en stappen in de auto’s en gaan door haar het volgende huis. Erg leuk.

Zaterdagmiddag kwamen een 15-tal vrouwen van school bij elkaar voor een Ladies Christmas Tea. Het was bijzonder gezellig en ontspannen. Het eten was geweldig en de gezelschap goed.

Ik was de toerist vandaag. Het was weer een vrije dag: Constitution day. Het is heerlijk om tijd te hebben om wat anders te doen. Een bezoek aan the White Temple, lunchen in de stad, een geweldige massage, een kijkje nemen bij een resort in de bergen van Chiang Rai en dan weer eten in de stad. Een prima dag.

The busyness of Christmas is upon us. Friday evening we had the Christmas musical performed by the elementary students. The stress was tremendous because in the morning the assembly room was still being fitted with lights and electrical wiring. I was amazed but by evening we had lights and sound. Although the sound equipment regularly fell silent, our mighty young ones just kept right on going. They have been practicing for months and it certainly paid off.

The girls from Baan Phak Phing caroled us on Friday evening. Various groups in Chiang Rai do this. They travel from home to home of people they know, sing Christmas songs, get invited in for some treats and then jump in the cars to go to the next house. Very enjoyable for everyone.

Saturday afternoon 15 women connected to school met for a Ladies Christmas Tea. It was incredible pleasant. The food was fantastic and the company great!

I played the tourist today. There was a national holiday: Constitution Day. It’s wonderful being able to do something different: a visit to the White Temple, lunch in town, a tremendous massage, a quick view of a local resort, and then dinner in town again. A great day.

Holidays are coming - Feestdagen komen er aan

As my neighbor practices piano renditions of Christmas carols, I am enjoying a lazy extra day off.  December 5 marks the 84th birthday of His Majesty Bhumibol Adulyadej, the King of Thailand. He is the longest reigning monarch of the world. The Thai people are very proud of their King and Queen. Throughout the city huge pictures of the King and Queen adorn buildings, bridges, street corners. Many Thai homes also have a photograph of the King. But it is a picture of the King in better days. The people want to remember him as a strong ruler not the one who is sickly and hospitalized now.

Many of you have already heard of my athletic accomplishment. In 3 hours, 25 minutes and some 40 odd seconds I swam 750 meters, biked 20 kilometers and walked another 5 kilometers. All this for a new basketball court for the students at CRICS. The swimming almost did me in but the biking was a wonderful route through the hills of Chiang Rai winding through villages and pineapple fields. I rounded off the event with a pleasant walk with one of my colleagues. A brunch was waiting for us when we arrived at the school. My used up calories were quickly refilled with a fabulous quiche made by one of our teachers.

One of the elementary teachers has already decided to sign on for another year of teaching here in Chiang Rai. As I encouraged her, I came to a realization about my own situation. I told her that every first year in a new position no matter how many years of experience you have “in the pocket”, is usually an awful and frustrating time before you have found the rhythm of the new place. It is like the swimming part of the Triathlon. The first laps were excruciating but after that it was doable and somewhat enjoyable.  So why did I think that this year would be any different for me? It’s rather arrogant to think that I could just drop in, do my thing and leave behind a new well thought out program that others would follow when I left. Rather naive too. So I will take my own advice and step back to reevaluate my situation. Vacation time is coming; I’ll be visiting some new places in northern Thailand and Cambodia. New places, old friends, new insights.

Terwijl mijn buurjongen kerstliederen oefent, geniet ik van een heerlijk extra dagje vrij. 5 december is de verjaardag van de koning Bhumibol Adulyadej. Hij wordt 84 en heeft al 65 jaar als koning gediend. De Thai bevolking is zeer trots op hun koninklijk echtpaar. Overal in de stad zijn grote foto’s van hen in hun goede jaren. Vele huizen hebben ook een foto van een van hen of bieden. Men ziet liever een jonge vitale koning dan degene die nu ziekelijk in het ziekenhuis gehuisvestigd is.

Vele hebben al van mijn atletische prestatie gehoord. In 3 uur, 25 minuten en een seconde of 40 heb ik 750 meter gezwommen, 20 km gefietst en 5 km gelopen….gewandeld. En dit alles voor het nieuwe basketbalveld voor de studenten van CRICS. Ik dacht dat ik dood zou gaan bij de eerste 3 banen van het zwemmen maar het fietsen was bijzonder mooi, door dorpjes en langs ananasvelden. Een collega wandelde met mij mee voor het laatste onderdeel. Een heerlijke brunch stond op ons te wachten toen wij op school weer terug kwamen. De gebruikte calorieën waren snel weer bijgevuld door een geweldige quiche gemaakt door een van onze docenten.

Een van de lagere school docenten heeft weer een jaar bijgetekend hier in Chiang Rai. Terwijl ik haar bemoedigde realiseerde ik iets van mijn eigen situatie. Ik vertelde dat ondanks jaren ervaring is elke eerste jaar op een nieuwe positie frustrerend en lastig totdat je in een goede ritme ben gekomen. Zoals tijdens het zwemmen dit weekend, de eerste 4 banen waren afschuwelijk maar daarna ging het goed. Dus waarom dacht ik dat het anders zou zijn voor mij dit jaar? Wat een arrogantie te denken dat ik even zou komen vertellen hoe het zou moeten voor nu en de mensen na mij. Ook vrij naïef. Dus ik ga mijn eigen advies opvolgen en wat afstand nemen om de zaak te herevalueren. De vakantie komt er aan. Ik ben van plan om Pai in Noord Thailand en Phnom Penh in Cambodja te bezoeken. Nieuwe plekken, oude vrienden en hopelijk nieuwe inzichten.